Όχι πολύ μακριά από την παραλιακή πόλη Γουίτμπι βρίσκεται το Λέπινγκτον, χωμένο ανάμεσα στους λόφους των βάλτων του βόρειου Γιόρκσαϊρ. Ένα μέρος ήσυχο, ασήμαντο και ξεχασμένο από τον Θεό. Ωστόσο, κάτω από τους δρόμους του, τρομακτικά πλάσματα σαλεύουν, οδηγημένα από ένα αρχαίο πάθος που έγινε εμμονή. Τα ενώνει η φλογερή τους πείνα και μοιράζονται μια λαχτάρα δίχως τέλος. Είναι οι καταραμένοι, οι απέθαντοι, και έχουν τη δύναμη να κατασπαράξουν τους ζωντανούς με τα κοφτερά τους δόντια.
Ο Simon Clark μας προσφέρει ένα ακόμα μυθιστόρημα της βαμπιρικής παράδοσης, με μια διαφορετική προσέγγιση ωστόσο. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα μεμονωμένο βαμπίρ, όπως τον Κόμη Δράκουλα, αλλά με κάτι ακόμα πιο τρομερό και απειλητικό για την ίδια την ανθρωπότητα.
Με στιλ στακάτο, κοφτό και διεισδυτικό, βυθίζει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν εντελώς διαφορετικό, του δείχνει κάποια υπόγεια (κυριολεκτικά και μεταφορικά!) ρεύματα που καθορίζουν την ύπαρξή μας και τον κάνει να αναρωτιέται για το αν θα αντικρίσει τον ήλιο την επόμενη κιόλας ημέρα.