Ο Κόναν αλυσοδεμένος... Το ξύπνημα του Κόναν ήταν ξαφνικό και καθαρό σαν κρύσταλλο. Είχε πλήρη επίγνωση της μάχης στα βουνά και ήξερε καλά πού βρισκόταν. Ήταν ξαπλωμένος σ' ένα βελούδινο καναπέ και τα άκρα του βάραιναν από αλυσίδες που ούτε αυτός δεν μπορούσε να σπάσει. Η μορφή, καθισμένη μπροστά του σε μια ασημένια καρέκλα που έμοιαζε με θρόνο, έμοιαζε φανταστική, κι έδειχνε γνώσεις και δυνάμεις πέρα απ' το ανθρώπινο...
"Τι διάολο μου έκανες;", ρώτησε ο Κόναν...
"Έστειλα μακριά τη συνείδησή σου", απάντησε ο Ξαλτότουν.
"Τον τρόπο δεν θα μπορούσες να τον καταλάβεις... Πές το μαύρη μαγεία αν θέλεις..."
Ο Κόναν αισθάνθηκε μια ανατριχίλα, σ' όλο το μήκος της σπονδυλικής του στήλης... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Λεπτομέρειες